ಪರೀಕ್ಷಿತ ರಾಜ ಮತ್ತು ಜನಮೇಜಯನ ಸರ್ಪಯಾಗಕ್ಕೂ ಸಂಬಂಧ ಇದೆಯೆ? ಆ ಯಾಗ ಪೂರ್ಣಗೊಂಡಿತೆ?

ಪರೀಕ್ಷಿತ ರಾಜ ಎಂದಾಗ ಹಲವರಿಗೆ ಜನಮೇಜಯ ಹಾಗೂ ಸರ್ಪಯಾಗದ ಬಗ್ಗೆ ನೆನಪು ಬರುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೆ? ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಆ ಘಟನೆ ಏನು, ಹೇಗೆ ನಡೆಯಿತು ತಿಳಿಯಬೇಕೆ? ಇದನ್ನು ಶಾಂತ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ಜ್ಞಾನ ವೃದ್ಧಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ.

ನಮ್ಮ ಸನಾತನ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲೇ ಇನ್ನೇಲೂ ಕಾಣಸಿಗದಂತಹ ಮಹಾನ್ ಸಾಹಿತ್ಯ ಶ್ರೀಮಂತಿಕೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ ಎಂದರೆ ಖಂಡಿತ ತಪ್ಪಾಗಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ನಾಲ್ಕು ವೇದಗಳು, ಹದಿನೆಂಟು ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳು, ಪುರಾಣಗಳು, ಭಾಗವತ, ಭಗವದ್ಗೀತೆ, ಮಹಾಭಾರತ ಹಾಗೂ ರಾಮಾಯಣ ಎಂಬ ಮಹಾಕಾವ್ಯಗಳು ಮನುಷ್ಯನ ಸಾರ್ಥಕ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲ ಅಗತ್ಯ ಜ್ಜಾನಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತವೆ.

ಒಬ್ಬ ಮನುಷ್ಯ ಕಾಲಾತೀತವಾಗಿ ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಪಡುವ ಅವಸ್ಥೆಗಳು, ಎದುರಾಗುವ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳು, ಸಂದರ್ಭಗಳು, ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನೆಲ್ಲ ಹೇಗೆ ಗ್ರಹಿಸಬೇಕು, ಹೇಗೆ ನಿರ್ವಹಿಸಬೇಕು, ಅವನ ಅಥವಾ ಅವಳ ಜೀವನದ ಪರಮೋದ್ದೇಶವಾದರೂ ಏನು ಹಾಗೂ ಕೊನೆಗೆ ಮೋಕ್ಷ ಹೇಗೆ ಸಿಗಬಹುದು ಎಂಬುದನ್ನೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪುರಾಣದಿಗಳಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂಬುದು ನಮಗೆಲ್ಲರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುವ ವಿಚಾರವೇ ಆಗಿದೆ.

ಅದಾಗ್ಯೂ ಶಾಸ್ತ್ರ ಪುರಾಣಗಳು ಸಂಸ್ಕೃತಗಳಿದ್ದು ಬಲು ಸಂಕೀರ್ಣ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರುವುದರಿಂದ ಮುಂದೆ ಇದನ್ನು ಓದುವವರು ಬೇಸರಗೊಳ್ಳದೆಯೂ ಇರಲಿ ಎಂದು ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಉಪಕಥೆಗಳ ಮೂಲಕ ನೀಡಬೇಕಾದ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನು ಬಲು ಸ್ವಾರಸ್ಯಕರ ಹಾಗೂ ಕುತೂಹಲಕರವಗಿಯೂ ಹೇಳಿದ್ದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಋಷಿಮುನಿಗಳಿಗೆ ಅಂದೇ ಅದ್ಭುತವಾದ ಕಾಲಜ್ಞಾನ ಇತ್ತೇನೋ ಎನಿಸುತ್ತದೆ.

ಇರಲಿ, ಈಗ ನಾವು ಈ ಲೇಖನದಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಮಹಾರಾಜ ಹಾಗೂ ಜನಮೇಜಯನ ಸರ್ಪಯಾಗದ ಕುರಿತಾಗಿ ಹಲವೆಡೆ ಉಪನಿಷತ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಬಂದಿರುವ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಹಾಗೂ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಅದನ್ನು ತಮ್ಮ ಉಪನ್ಯಾಸದಲ್ಲಿ ಹೇಗೆಲ್ಲ ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ಉಪದೇಶಿಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಿ ನೀಡಿದ್ದೇವೆ.

ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕರಿಗೆ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಮಹಾರಾಜನ ಹೆಸರು ತಿಳಿದಿರಬಹುದು ಅಥವಾ ಜನಮೇಜಯನೆಂಬ ರಾಜ ಸರ್ಪಯಾಗ ನಡೆಸಿದ್ದನೆಂದು ಕೇಳಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಬಹು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾದರೆ ಈ ಕಥೆಯನ್ನೊಮ್ಮೆ ಓದಿ ನಿಮ್ಮ ಜ್ಞಾನಾರ್ಜನೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ.

ವ್ಯಾಸ ಋಷಿಗಳು ತಮ್ಮ ಮಹಾಭಾರತ ಗ್ರಂಥವನ್ನು ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಬರೆಯುವುದಕ್ಕೂ ಮುಂಚೆಯೆ ಅದರ ಕೆಲ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರಸಂಗಗಳನ್ನು ಆಗಾಗ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಲೇ ಇದ್ದರು. ಈ ಪ್ರಸಂಗವೂ ಸಹ ವ್ಯಾಸ ಋಷಿಗಳು ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳಿದ್ದರು.

ಅಭಿಮನ್ಯುವಿನ ಮಗನಾದ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಮಹಾರಾಜನು ಮುಂದೆ ರಾಜ್ಯಾಡಳಿತ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದನು. ಕ್ಷತ್ರೀಯರೆಂದರೆ ಕೇಳಬೇಕೆ….ಅವರಿಗೆ ಆಗಾಗ ಬೇಟೆಯಾಡುವ ಹವ್ಯಾಸ ಇರುತ್ತದೆ ಇಲ್ಲವೇ ಕಾಡುಮೃಗಗಳ ಉಪಟಳ ಹೆಚ್ಚಾದಾಗ ಜನರನ್ನು ರಕ್ಷಿಸಲೂ ಸಹ ಅವರು ಬೇಟೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದುದು ಸಹಜವಾದ ಕಾಲ ಅದು.

ಹೀಗಿರುವಾಗ, ಒಂದೊಮ್ಮೆ ಪರೀಕ್ಷಿತನು ಬೇಟೆಗೆಂದು ಕಾಡಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದ. ಸಾಕಷ್ಟು ಕಾಲ ಆ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅಲೆದಾಡಿದ ನಂತರ ಯಾವುದೋ ಪ್ರಾಣಿಗೆ ಬಾಣ ಬಿಟ್ಟ, ಆದರೆ ಅದು ಸಾಯದೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಓಡಿ ಹೋಯಿತು, ಆದರೂ ಅದನ್ನ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಹೋದ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಶಮಿಕ ಋಷಿಯ ಆಶ್ರಮಕ್ಕೆ ಬಂದ.

ಶಮಿಕ ಋಷಿಗಳು ಧ್ಯಾನಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತಿದ್ದರು ಹಾಗೂ ಮೌನ ವೃತವನ್ನಾಚರಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಈ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲದ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಋಷಿಯನ್ನು ಸಮೀಪಿಸಿ, ವಂದಿಸಿ ಅವರೇನಾದರೂ ಕೂಗುತ್ತ ಓಡಿ ಹೋಗಿರುವ ಪ್ರಾಣಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದಿರುವರೆ ಎಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದ. ಆದರೆ ಶಮಿಕರು ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ. ರಾಜ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಹಲವು ಬಾರಿ ಕೇಳಿದರೂ ಯಾವ ಉತ್ತರವೂ ಇಲ್ಲ.

ಈಗ ಪರಿಕ್ಷಿತನಿಗೆ ತಾನು ರಾಜನಾದರೂ ಕಿಂಚಿತ್ತು ಮರ್ಯಾದೆ ನೀಡಲಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂದು ಕೋಪಿಸಿಕೊಂಡು ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ಅತ್ತಿತ್ತ ನೋಡಿದ. ಆಶ್ರಮದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲೊಂದು ಹಾವು ಸತ್ತು ಬಿದ್ದಿತ್ತು. ಇದನ್ನು ನೋಡಿದ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಕೂಡಲೆ ತನ್ನ ಬಿಲ್ಲಿನ ಸಹಾಯದಿಂದ ಆ ಸತ್ತ ಹಾವನ್ನು ಶಮಿಕರ ಗಂಟಲಿಗೆ ಸುತ್ತಿ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೋದ. ಈ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಕೆಲ ಬಾಲಕರು ನೋಡಿ ಚಕಿತರಾಗಿದ್ದರು.

ಇದಾದ ಕೆಲ ಸಮಯದ ತರುವಾಯ ಶಮಿಕ ಋಷಿಗಳ ಪುತ್ರನಾದ ಶೃಂಗಿಯು ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಕುರಿತು ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿ ಆನಂದದಿಂದ ಮನೆಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದ. ಅವನ ಸ್ನೇಹಿತರೇ ಆಗಿದ್ದ ಆಶ್ರಮದ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಬಾಲಕರು ಶೃಂಗಿಯನ್ನು ಕಂಡು ಅವನತ್ತ ಧಾವಿಸಿದರು.

ಶೃಂಗಿಯು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರನ್ನು ಕಂಡು ಅವರ ಮುಂದೆ ಹೆಮ್ಮೆಯಿಂದ ತಾನು ಸಾಧಿಸಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರಿಸಿದ. ಆದರೆ ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಅವನನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡುತ್ತ ಅವನ ತಂದೆಗೇನೆ ಸ್ವತಃ ಏನೂ ಮಾಡಲಾಗದಿದ್ದಾಗ ಅವರ ಮಗನಾಗಿರುವ ನೀನು ಏನು ಮಾಡಬಲ್ಲೆ ಎಂಬ ಕೊಂಕುಗಳನ್ನಾಡಿದರು.

ಶೃಂಗಿಗೆ ಅಸಲಿನಲ್ಲಿ ಏನಾಯಿತು ಎಂಬ ವಿಚಾರ ತಿಳಿಯಿತು. ಇದರಿಂದ ಅತೀವ ಕೋಪಗೊಂಡ ಶೃಂಗಿ ತಕ್ಷಣವೇ ತನ್ನ ತಪೋಬಲವನ್ನು ಆಹ್ವಾನಿಸಿ ಮುಂದಿನ ಏಳು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ತಕ್ಷಕನೆಂಬ ವಿಷಸರ್ಪದಿಂದ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಸಾಯಬೇಕು ಎಂದು ಶಪಿಸಿಬಿಟ್ಟ.

ಶಮಿಕರು ಈ ವಿಚಾರ ತಿಳಿದು ದುಖಿತರಾದರು ಹಾಗೂ ಮಗನನ್ನು ಕರೆದು ಪರೀಕ್ಷಿತನೆಂಬ ಒಬ್ಬ ಧರ್ಮನಿಷ್ಟುವಾದ ಉತ್ತಮವಾದ ರಾಜನಿಗೆ ಈ ರೀತಿಯ ಶಾಪ ನೀಡಿದ್ದು ಸರ್ವತಾ ಸರಿ ಅಲ್ಲವೆಂದು ತಮ್ಮ ಬೇಸರ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು. ಆದರೆ, ಶೃಂಗಿಯ ಶಾಪ ಹಿಂತಿರುಗುವ ಅಥವಾ ಅಳಿಯುವ ಮಾತೇ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಅವರು ತಮ್ಮ ಶಿಷ್ಯನೊಬ್ಬನ ಮೂಲಕ ಪರೀಕ್ಷಿತನಿಗೆ ಈ ವಿಚಾರ ತಿಳಿಸಿ ಮುಂದೆ ಆಗ ಬೇಕಾದ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಿಕೊ ಎಂಬ ಸಂದೇಶವನ್ನು ರವಾನಿಸಿದರು.

ಪರೀಕ್ಷಿತನೂ ಸಹ ಬಲು ದುಖಿತನಾದನು, ತಾನು ಅಜ್ಞಾನಿಯಂತೆ ಅಂತಹ ಪ್ರಖಂಡ ಋಷಿಗಳಿಗೆ ಅವಮಾನ ಮಾಡಬಾರದಿತ್ತೆಂದು ಬೇಸರಗೊಂಡನು. ಆದರೂ ತನ್ನ ಎಲ್ಲ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ಮುಗಿಸಿ ಮುಂದಿನ ಏಳು ದಿನಗಳೂ ಸಹ ಯಾವ ಸರ್ಪವು ಕಚ್ಚದಂತೆಯೂ ಶಾಪವೂ ಸುಳ್ಳಾಗುವಂತೆಯೂ ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ನೀರಿನ ಮಧ್ಯದಲ್ಲೊಂದು ಭವನ ನಿರ್ಮಾಣ ಮಾಡಿ ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕ ಹುಳುವೂ ಸಹ ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದಂತೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿಟ್ಟುಕೊಂಡ.

ಇತ್ತ, ಏಳನೆಯ ದಿನ ತಕ್ಷಕ ಸರ್ಪನು ತಾನು ಮಾಡಬೆಕಾಗಿದ್ದ ಕಾರ್ಯವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸಲೆಂದು ಪರೀಕ್ಷಿತನಿರುವೆಡೆ ಹೊರಟ. ಆದರೆ, ಅವನಿಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಪರೀಕ್ಷಿತನನ್ನು ಸಮಿಪಿಸುವುದು ಅಸಂಭವವೆಂದು, ಹಾಗಾಗಿ, ಒಂದು ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ ಏತಕ್ಕಾಗಿಯೋ ಕಾಯುತ್ತ ಕುಳಿತ. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬ ಕಶ್ಯಪನೆಂಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣ ಹೊರಟಿದ್ದ. ಅವನು ಪರೀಕ್ಷಿತನಿರುವ ಸ್ಥಳದತ್ತಲೇ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದ.

ಅವನೊಬ್ಬ ಸಿದ್ಧಿಪುರುಷ, ಹಲವು ಮಂತ್ರಶಕ್ತಿಗಳ ಅಧಿಕಾರಿ, ಎಂತಹ ವಿಷವನ್ನೇ ಆಗಲಿ ನಾಶಪಡಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ವಿಷದಿಂದ ಸತ್ತ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನೂ ಬದುಕಿಸುತ್ತಿದ್ದ. ತಕ್ಷಕ ಮನುಷ್ಯ ರೂಪನಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿಅಗೊಂಡು ಅವನನ್ನು ತಡೆದು ಅವನ ಶಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದ. ಇವನೇನಾದರೂ ಪರೀಕ್ಷಿತನ ಭವನಕ್ಕೆ ತೆರಳಿದರೆ ತನ್ನಿಂದ ಆಗಬೇಕಾಗಿರುವ ಕಾರ್ಯ ಅಸಫಲವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಬಗೆದು ಅವನ ಮತಿ ಭ್ರಷ್ಟ ಮಾಡಿಸಿ ಅವನಿಗೆ ಹಲವು ಬಹುಮಾನ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಹಿಂತಿರುಗುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಸ್ವತಃ ಆ ಭವನಕ್ಕೆ ಸಾಗಿಸಲಾಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಣ್ಣು ಹಂಪಲುಗಳ ಬುಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸೇರಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣದಂತಹ ಚಿಕ್ಕ ರಕ್ತ ಹೀರುವ ಕೀಟವಾಗಿ ಬದಲಾಗಿ ಹಣ್ಣಿನ ತೊಗಟೆಯೊಂದರ ಮಧ್ಯದಲ್ಲಿ ಅವಿತುಕೊಂಡ.

ಇನ್ನೇನು, ಏಳನೇಯ ದಿನ ಮುಕ್ತಾಯವಾಗುತ್ತ ಬಂದಿತು. ಈಗ ಭವನದಲ್ಲಿ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಮಹಾರಾಜ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟ. ಇನ್ನೂ ತಕ್ಷಕ ಇಲ್ಲಿ ಬರುವುದು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬುದು ಅವನಿಗೆ ಖಚಿತವಾಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ತನಗೂ ಹಾಗೂ ತನ್ನ ಸುತ್ತಲಿದ್ದ ಕಾವಲುಗಾರರು, ವೈದ್ಯರು ಹಾಗೂ ಮಂತ್ರಿಗಳ ಹಸಿವು ತಣಿಸಲು ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ತರುವಂತೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸಿದ.

ಎಲ್ಲರೂ ಅವರವರ ಹಣ್ಣು ತೆಗೆದುಕೊಂಡರು. ಪರೀಕ್ಷಿತನು ತಾನೂ ಸೇವಿಸಲು ಒಂದು ಹಣ್ಣನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡ. ಆಗ ಅದರ ತೊಗಟೆಯೊಳಗಿದ್ದ ಅತಿ ಚಿಕ್ಕ ಕೀಟವು ಹೊರಬಂದು ಚಡಪಡಿಸಿತು. ಇದನ್ನು ಕಂಡ ಪರೀಕ್ಷಿತ ಈ ಚಿಕ್ಕ ರಕ್ತ ಹೀರುವ ಕೀಟಕ್ಕೆ ಎಷ್ಟೊಂದು ಹಸಿವಾಗಿದೆ, ಇನ್ನು ನನಗೇನೂ ಆಗದು ಎಂಬ ಭರವಸೆ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಅದಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಮೈಯಿಂದ ಒಂದೆರಡು ಹನಿ ರಕ್ತ ಹೀರಿಕೊ ಎಂದು ಅನುಮತಿಸಿದ. ಇಲ್ಲಿ ಆಯಿತು ನೋಡಿ ಎಡವಟ್ಟು. ತಕ್ಷಕನೇ ಆ ಕೀಟವಾಗಿದ್ದರಿಂದ ತನ್ನ ಉಷ್ಣಸಹಿತ ಜ್ವಾಲೆಯ ಮೂಲಕ ವಿಷಕಾರಿ ಅವನನ್ನು ಕಚ್ಚುವುದಲ್ಲದೆ ಅಲ್ಲಿದ್ದ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಹಾಗೂ ಭವನವನ್ನು ಭಸ್ಮ ಮಾಡಿದ. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ಪರೀಕ್ಷಿತ ತಕ್ಷಕನಿಂದ ಸಾಯಲ್ಪಟ್ಟ.

ಜನಮೇಜಯ:

ಇನ್ನು ಪರೀಕ್ಷಿತನ ಮಗನಾಗಿದ್ದ ಜನಮೇಜಯ ರಾಜನಾಗುವ ಪ್ರಾಯಕ್ಕೆ ಬಂದು ರಾಜನಾದ. ಆಗ ಅವನಿಗೆ ತನ್ನ ತಂದೆಯ ಮರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಎಲ್ಲ ವಿವರವೂ ತಿಳಿಯಿತು. ಅವನಿಗೆ ತಕ್ಷಕನ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಕೋಪ ಉಂಟಾಯಿತು. ತಕ್ಷಕನಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಅವನಿಗೆ ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ಸರ್ಪಗಳ ಮೇಲೆ ಕ್ರೋಧ ಉಂಟಾಗಿ ಅವುಗಳ ಸಂತತಿಯನ್ನೇ ನಾಶಪಡಿಸಬೇಕೆಂಬ ಸಂಕಲ್ಪ ಮೂಡಿತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅವನು ಗಣ್ಯ ಋತ್ವಿಕರು ಹಾಗೂ ಅಸಾಧಾರಣ ಋಷಿಗಳ ಉಪಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸರ್ಪಯಾಗ ಮಾಡುವ ನಿರ್ಧಾರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡ.

ಅದರಂತೆ ಸರ್ಪಯಾಗದ ಭವನವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಲಾಯಿತು. ಯಾಗವನ್ನು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಲಾಯಿತು. ಋತ್ವಿಕರು, ಹೋತೃ ಉಚ್ಛರಿಸಿದ ಹಾವುಗಳೆಲ್ಲವೂ ಒಂದೊಂದಾಗಿಯೇ ಆ ಯಾಗದಲ್ಲಿ ಹೊತ್ತಿಸಲಾದ ಬೃಹತ್ ಅಗ್ನಿ ಕುಂಡದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಬೀಳುತ್ತ ಒದ್ದಾಡುತ್ತ ಸಾಯಲಾರಂಭಿಸಿದವು. ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಹಾವುಗಳ ದಹಿಸುವ ವಾಸನೆ ಹಾಗೂ ಹೊಗೆಯಿಂದ ಆ ಭವನ ಆವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು.

ಇಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಒಂದು ಅಂಶವೆಂದರೆ, ಹಾವುಗಳೂ ಸಹ ಜೀವಿಗಳೆ. ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಹಾವು ಕೆಡುಕು ಮಾಡಿದ್ದರೆ ಅದನ್ನು ವಧಿಸಬಹುದಾಗಿತ್ತೇ ಹೊರತು ಏನೂ ಮಾಡದ ಸಾವಿರ ಸಾವಿರ ಹಾವುಗಳ ಬಲಿ ಅನಿವಾರ್ಯವಗಿತ್ತೇ, ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಚಂಡಭಾರ್ಗವನಂತಹ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು, ಗಣ್ಯ ಋಷಿಗಳು ಅಲ್ಲಿ ಉಪಸ್ಥಿತರಿದ್ದಾರೆ, ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಋತ್ವಿಕರು ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಅನುಮೋದಿಸಲು ಸಾಕ್ಷಾತ್ ವೇದವ್ಯಾಸರೆ ಅಲ್ಲಿದ್ದರು. ಹಾಗಾದರೆ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲ ಜ್ಞಾನಿಗಳು ಅಲ್ಲಿದ್ದರೂ ಲಕ್ಷ ಲಕ್ಷ ಹಾವುಗಳನ್ನು ಬಲಿ ಕೊಡುವುದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ ಅನಿಸಬಹುದಲ್ಲವೆ?

ಆದರೆ, ಇದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿದೆ. ಈ ಹಿನ್ನೆಲೆಯನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕೆಂದರೆ ಸಮುದ್ರಮಂಥನದ ಸಂದರ್ಭವನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಸಮುದ್ರ ಮಂಥನ:

ಈ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹಲವು ವಸ್ತುಗಳು ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾದುದರ ಬಗ್ಗೆ ನಮಗೆ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಹೀಗೆ ಹಲವು ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾದದ್ದು ಒಂದು ಉಚ್ಛೈಶ್ರವಸು ಎಂಬ ಶ್ವೇತ ವರ್ಣದ ಕುದುರೆ. ಅದು ಹಾಲಿನಂತೆ ಬಿಳಿಯಾಗಿತ್ತು. ಕಷ್ಯಪ ಮುನಿಗಳ ಪತ್ನಿಯರಾದ ಕದೃ ಹಾಗೂ ವಿನತಾ ಇವರಿಬ್ಬರಲ್ಲೂ ಒಂದು ಸ್ಪರ್ಧೆ ಏರ್ಪಡುತ್ತದೆ. ಅದೇನೆಂದರೆ ಕದೃ ಒಮ್ಮೆ ವಿನತಾಗೆ ಆ ಕುದುರೆಯ ಬಣ್ಣ ಯಾವುದೆಂದು ಕೇಳುತ್ತಾಳೆ.

ಅದಕ್ಕೆ ವಿನತಾ ಅದು ಬಿಳಿ ಬಣ್ಣದ್ದು ಎಂದಾಗ, ಕದೃ ಅದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿ ಅದು ಕಪ್ಪು ಬಣ್ಣದ್ದು ಎಂದು ಹೇಳಿ ಪಣ ಕಟ್ಟುತ್ತಾಳೆ. ವಿನತಾ ಅದಕ್ಕೊಪ್ಪುತ್ತಾಳೆ. ಆಗ ಕದೃ ತನ್ನ ಸಂತನಗಳಾದ ಸರ್ಪಗಳೆಲ್ಲವನ್ನೂ (ಕದೃವಿಗೆ ಸರ್ಪಗಳು ಸಂತಾನವಗಿದ್ದರೆ ವಿನತಾಗಿರುವ ಸಂತಾನ ಗರುಡ ಹಾಗೂ ಅರುಣ) ಕರೆದು ಆ ಬಿಳಿ ಕುದುರೆಯನ್ನೆಲ್ಲ ಆವರಿಸಿ ಅದು ಕಪ್ಪಾಗಿ ಗೋಚರಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿ ಎನ್ನುತ್ತಾಳೆ.

ಇದನ್ನು ಸರ್ಪಗಳು ತಪ್ಪು ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ವಿರೋಧಿಸಿದಾಗ ಕದೃ ಕೋಪಗೊಂಡು ತನ್ನ ಸಂತಾನವೆಲ್ಲ ದಹಿಸಿ ನಶಿಸಿ ಹೋಗಲಿ ಎಂದು ಶಾಪ ನೀಡುತ್ತಾಳೆ. ಈ ಶಾಪ ನೆರವೇರಬೇಕಾಗಿರುವುದರಿಂದಲೇ ವ್ಯಾಸರು ಸೇರಿದಂತೆ ಮಹಾನ್ ಋಷಿಗಳು ಜನಮೇಜಯನ ಯಾಗಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿಗೆ ನೀಡಿರುತ್ತಾರೆ.

ಇನ್ನುಕದೃವಿನ ಕೊನೆಯ ಸಂತಾನ ಎಲಾಪತ್ರ ಎಂಬ ನಾಗ ಹಿರಿಯನಾದ ವಾಸುಕಿಗೆ ತಾನು ದೇವತೆಗಳು ಹಾಗೂ ಚತುರ್ಮುಖ ಬ್ರಹ್ಮದೇವರ ಮಧ್ಯೆ ನಡೆದಿದ್ದ ನಡೆದಿದ್ದ ಸಂಭಾಷಣೆಯ ಕೇಳಿದ ಘಟನೆಯನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ.

ಆ ಪ್ರಕಾರ, ದೇವತೆಗಳು ಸರ್ಪ ಜಾತಿಯೆ ನಶಿಸಿ ಹೋದರೆ ಹೇಗೆ ಎಂಬ ಆತಂಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾಗ ಬ್ರಹ್ಮದೇವರು ಅವರನ್ನು ಕುರಿತು ಚಿಂತಿಸದಿರಿ, ಆ ಯಾಗದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೂ ಅಧರ್ಮಿಯಾಗಿ, ಅನ್ಯಾಯ ಮಾಡುತ್ತ ಬದುಕಿರುವ ಸರ್ಪಗಳಷ್ಟೆ ನಶಿಸಲಿವೆ ಹೊರತು ನ್ಯಾಯಪರವಾದಂತಹ ಸರ್ಪಗಳಿಗೇನೂ ಆಗುವುದ್ದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳಿರುತ್ತಾರೆ.

ಮತ್ತು ಇದು ಹೇಗೆ ತಡೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ ಎಂದು ದೇವತೆಗಳು ಕೇಳಿದಾಗ ಬ್ರಹ್ಮ ದೇವರು, ಜರತ್ಕಾರು ಎಂಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನೊಂದಿಗೆ ಅದೇ ಹೆಸರಿನ ಕನ್ಯೆಯೊಬ್ಬಳನ್ನು ವಿವಾಹ ಮಾಡಿ ಅವರಿಗೆ ಜನಿಸುವ ಮಗನಿಂದಲೇ ಯಾಗ ನಿಲ್ಲುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಹೀಗೆ ಎಲಾಪತ್ರ ನಡೆದ ಸಂಭಾಷಣೆಯನ್ನು ವಾಸುಕಿಗೆ ವಿವರಿಸಿದಾಗ ವಾಸುಕಿ ಪ್ರಸನ್ನನಾಗುತ್ತಾನೆ. ಏಕೆಂದರೆ ಅವರಿಗೆ ಇದ್ದ ಒಬ್ಬ ಸರ್ಪ ಸಹೋದರಿಯ ಹೆಸರು ಜರತ್ಕಾರು ಆಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದರಂತೆ ಹಾವುಗಳೆಲ್ಲ ಮೂಲೆ ಮೂಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಜರತ್ಕಾರು ಎಂಬ ಬ್ರಾಹ್ಮಣನನ್ನು ಹುಡುಕಿ ಅವನ ಜೊತೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಜರತ್ಕಾರು ಮದುವೆಯಾಗ ಬಯಸದ ಕಠಿಣ ಬ್ರಾಹ್ಣಣ. ಆದರೂ ಮದುವೆಯಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಇನ್ನೊಂದು ಕಥೆಯಿದೆ. ಅದನ್ನು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡೋಣ.

ಹೀಗೆ ಅವರಿಬ್ಬರ ಮಿಲನದಿಂದ ಹುಟ್ಟಿದ ಪುತ್ರನೇ ಆಸ್ಥಿಕ. ಆಸ್ಥಿಕ ದೊಡ್ಡವನಾದಂತೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದು ಸ್ವತಃ ಯಾಗ ನಡೆಯುವ ಸ್ಥಳಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಮಂತ್ರಮುಗ್ಧಗೊಳಿಸುವ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಜನಮೇಜಯನ ಆಕರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿ ಅವನು ಪ್ರಸನ್ನಗೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ.

ಪ್ರಸನ್ನನಾದ ಜನಮೇಜಯನು ಆಸ್ಥಿಕನಿಗೆ ವರದಾನ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳಲು ಕೋರಿದಾಗ ಆಸ್ಥಿಕನು ತಕ್ಷಣವೇ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಸರ್ಪಯಾಗ ನಿಲ್ಲಿಸುವಂತೆ ಬೆಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗೆ ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಅನ್ಯಾಯದ ಸರ್ಪಗಳನ್ನು ಬಲಿ ಪಡೆದಿದ್ದ ಯಾಗವು ಇನ್ನು ಉತ್ತಮವಾದ ಸರ್ಪಗಳು ಸಾಯದಂತೆ ನಿಲ್ಲಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.

ಇತ್ತ ಸರ್ಪ ದೇವತೆಗಳೆಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಆಸ್ಥಿಕನಿಗೆ ವಂದಿಸುತ್ತ ವರ ಕೇಳಲು ಕೋರಿದಾಗ ಆಸ್ಥಿಕನು ಯಾವ ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಆಗಲಿ ಸುಖಾಸುಮ್ಮನೆ ಕಚ್ಚದಂತೆಯೂ ಹಾಗೂ ಯಾರು ನನ್ನನ್ನು (ಆಸ್ಥಿಕ) ನೆನೆಯುವರೋ ಅವರಿಗೆ ಎಂದಿಗೂ ಉಪದ್ರವ ನೀಡದಂತೆಯೂ ಕೇಳಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾವು ಇಂದಿಗೂ ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು ಹೇಳಿರುವಂತೆ ನಾಗನ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಆಸ್ಥಿಕನ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸುವುದು ವಾಡಿಕೆಯಾಗಿದೆ.

We request your kind support for our work by subscribing to our channel Just Relax Aagi. You can experience amazing videos with relaxed mind.